De droge, warme zomer heeft ook zijn weerslag op het afrijpingsproces van de maïs. Dit is echter wel heel verschillend per gebied. Ook reageert het ene ras anders op de droogte en rijpt het sneller af dan het andere ras.

Het zaaien van maïs in de vorm van een ruit levert vooral droge jaren meer opbrengst op. Drijfmest in de rij kost gemiddeld 500 kilo droge stof per hectare aan opbrengst.

De snijmaïs staat er in Nederland over het algemeen redelijk goed bij. Hoewel de zomer opnieuw droog verloopt, is de beste plens regen van eind juni, begin juli precies op tijd gekomen, zo laten loonwerkers uit het land weten.

Genetica zorgt ervoor dat de droge stofopbrengst van snijmaïs jaarlijks gemiddeld met 173 kilo per hectare toeneemt.

Loonwerker Jan de Hoop uit het Friese Drogeham is voorstander van onderzaai ten opzichte van nazaai van het vanggewas. Schoffelen heeft duidelijk de voorkeur boven wiedeggen.

Op verschillende plaatsen zit de maïs inmiddels al in de grond. Zo ook op de zandgrond in de buurt van Silvolde. Door de droogte stuift het behoorlijk.

Bijna 100 boeren, een tiental loonwerkers en een handjevol burgers kwamen er op af. Dinsdagmiddag 3 maart was er een demonstratie ‘vernietigen vanggewas’.

Maïs steeds op hetzelfde perceel telen, kost opbrengst. Ook geeft het een hogere ziektedruk en vergroot het de kans op droogteschade, ten opzichte van wisselteelt. Toch wordt continuteelt nog wel eens te negatief bekeken, stelt Herman van Schooten.

Afgelopen week verscheen een bericht van Eurofins Agro dat de snijmaïskuilen dit jaar gemiddeld een matige hoeveelheid zetmeel bevatten. Wel meldt het laboratorium dat nog niet alle kuilen zijn bemonsterd.

Loonbedrijf Jan de Heus uit Langbroek (Ut) laat als noodmaatregel bij nattigheid kleine karren met grote wielen meerijden met de hakselaar, waarna een kraan de maïs over laadt in grote silagewagens. Die silagewagens lossen de maïs op het erf.