Column: Krimpen en krachtvoerkosten besparen
Het melkseizoen is weer ten einde gekomen. We hebben een interessant seizoen gehad. In het voorjaar knalde de productie de pan uit. Maar doordat de spreiding in het afkalven groter was, bleven we in de eerste maand achter op productie in vergelijking met vorig jaar. Dit terwijl we 50 koeien meer molken. Na de eerste graasronde bleef de productie stijgen, totdat we in oktober bijna gemiddeld 30 kilo melk per dag produceerden. Deze productieve lijn konden we vast houden tot half januari. Januari en februari waren hele warme maanden. Naast warm was de luchtvochtigheid ook erg hoog. Dit deed ons de das om. De koeien konden de warmte niet kwijt en namen minder voer op. Met als gevolg dat de productie daalde. Tot onze verrassing kwam de productie weer op niveau, nadat het in maart koeler werd. Hierdoor hebben we nog een paar hele goede maanden kunnen draaien.
Over het hele seizoen lag de productie 6 procent hoger in vergelijking met vorig jaar, terwijl we 5,5 procent meer koeien molken. We hebben het dus ietsje beter gedaan. Gemiddeld kwamen we uit op een productie van bijna 6.500 kilo per koe en 14.500 kilo melk per hectare. Dit maakt ons voor Nieuw-Zeelandse begrippen een behoorlijk intensief bedrijf.
1 juni is de start van het nieuwe seizoen. Veel sharemilkers, contract milkers en werknemers wisselen van boerderij. Niet alleen de de boeren, ook veel koeien wisselen van bedrijf. Veel sharemilkers hebben een eigen koppel koeien. Soms een aandeel, soms de complete koppel. Een aantal veehouders laten de koeien naar hun nieuwe onderkomen lopen, soms zelfs 20 kilometer! Als het verder weg is zorgen transportbedrijven voor het vervoer.
Mycoplasma Bovis
Dit maakt de hele controle op Mycoplasma Bovis niet makkelijker. Sinds een paar maand is dit het gesprek van de dag. Waar je ook komt, iedereen vraagt er na. Er gaan verschillende verhalen in de ronde waar het vandaan komt en hoe het zich heeft kunnen verspreiden. Nieuw-Zeeland was één van de twee landen ter wereld waar het nog niet bestond. Nu is het ondertussen al verspreid door het hele land. Er was veel onduidelijkheid over wat er nu moest gebeuren. De regering is om tafel geweest met de Federate Farmers en hebben besloten om het rigoureus aan pakken en te proberen om Mycoplasma volledig het land uit te werken. Ze willen een half miljard vrij maken om dit te doen en om veehouders te kunnen compenseren. Er zullen 160.000 koeien afgemaakt moeten worden om dit te realiseren.
Persoonlijk heb ik hier mijn bedenkingen bij. De dierregistratie is niet zo waterdicht als in Nederland. Er wordt nogal eens gesjoemeld met dieren. Dode dieren worden niet altijd afgemeld, en er gaat nogal eens wat mis met de nummers tijdens het transport. Alle melkveebedrijven zijn getest op Mycoplasma in de melk maar dit is logischerwijs niet mogelijk op de vleesveebedrijven. Het probleem kan dus nog veel groter zijn dan men momenteel inschat. En je hebt altijd een aantal veehouders die niet zullen aangeven dat hun dieren ziek zijn. Iets wat niet te voorkomen is, en ergens ook begrijpelijk. Als je zolang aan een mooie veestapel hebt gefokt en weet dat ze alles komen ruimen, dan geeft je niet zomaar alles op. Dit maakt het naar mijn mening heel lastig om Mycoplasma het land uit te krijgen. Dus ik ben benieuwd hoe het gaat verlopen.
Minder koeien
Op één persoon na, blijft iedereen op de boerderij werken. Ik blijf nog een jaar aan. Er zijn voor mij nog genoeg ontwikkelingsmogelijkheden op dit bedrijf. Daarnaast hebben we leuke plannen voor het komende seizoen. We willen 100 koeien minder melken. 1.100 koeien gaf een te grote druk op het team. Die druk proberen we er wat van af te halen. Het is fysiek een redelijk zware baan, vooral voor de ouderen in ons team. Dit geeft ook de ruimte om de mindere koeien te verkopen om te streven naar een hogere productie per koe.
We moeten ook meer aandacht gaan besteden aan onze voerkosten. We zijn door het plafond gegaan met onze voerkosten en zullen dit terug moeten dringen. Eén van de ideeën hiervoor is het voeren van brok in de melkstal. Een bijkomend voordeel hiervan is dat we ook meer mineralen kunnen voeren, wat van groot belang is direct na het kalven. We hebben afgelopen jaar krachtvoer in meelvorm in het land gevoerd, in combinatie met kuilvoer middels een voerdoseerwagen. Hierdoor verloren we 25 procent van ons krachtvoer in het land. Iets wat bij $400,- per ton niet heel goed doorrekent in de portomonee. We zullen goed moeten kijken naar onze voerefficiëntie. Zonder voermengwagen of voergang wordt dat zeker een grote uitdaging. Maar eerst hebben we winter, een tijd om tot rust te komen en een beetje te relaxen. Elke dag om 8 uur beginnen en om 5 uur thuis te zijn. Zes weken niet melken is best heel relaxt.
