Column: Hollandske uitvinding
Als eerste onze melkstal. We hebben geen wachtruimte, geen seperatieruimte en een te kleine melkput, waardoor de koeien te lang moeten wachten voor ze weer bij het voer kunnen en allemaal weer een ligplek hebben. En ook voor de medewerkers is 4 uur lange concentratie net iets aan de lange kant. Bovendien voldoet de melkkamer niet aan de eisen van Arla. Onze melkput is oud, functioneert nog prima, maar heeft binnenkort een renovatie nodig. Tijd dus om een beslissing te nemen voor de toekomst.
Geld kun je maar een keer uitgeven, dus laten we dat weloverwogen doen... We hebben een keuze te maken uit verschillende opties met bijkomende voor- en nadelen. Bouwen we een -al dan niet- nieuwe melkstal in de bestaande ruimte? Dan moeten we tussen de achterpoten gaan melken en word het ingewikkeld met een seperatieruimte te realiseren. Bouwen we een nieuw gebouw, waar we vrij zijn hoe we deze indelen en we al onze wensen op het gebied van licht, ventilatie en werkbaarheid kunnen toepassen? Dan moeten we een kuilplaat opgeven of tussen twee stallen inbouwen met bijbehorende brandveiligheidseisen. Of gaan we over op robots, zodat we flexibeler zijn en geen nieuw gebouw hoeven te bouwen? Dan hoeven we ons niet meer druk te maken over de vakbondbeweging die momenteel gaande is in Denemarken, die eisen dat medewerkers het dubbele loon moeten krijgen buiten de kantooruren om en niet langer achter elkaar mogen werken dan een bepaald aantal uur. De voorziening voor de medewerkers op zichzelf is goed, maar helaas krijgen wij geen dubbel melkloon voor de melk die na kantooruren uit de koe is gehaald.
Vanwege de (ver)bouwplannen komen verkopers over de vloer met allemaal leuke plannen. Wij zijn rasechte Nederlanders, dus het moet zo goedkoop mogelijk. Zo was hier gisteren een verkoper die vroeg hoe Koos de nok in gedachten had. Koos liet met zijn handen zien hoe dat er uit zag. De nok aan de luwe kant openlaten voor natuurlijke ventilatie. De verkoper schoot in de lach. Hij zegt: “Weet je hoe we dat hier in Denemarken noemen? De Hollænder-løsning (Hollandse uitvinding/oplossing)!”
Wij kennen ook een Arla-løsning. Arla zet de boeren naar haar hand. Arla heeft langere vrachtwagens gekocht en komt daarmee vanzelf in de problemen met de erven van boeren. Daarop heeft een genicus bij Arla een oplossing bedacht. Rammel met een zakje geld, teken een wegje op een papier met de op te volgen stappen om dit zakje met geld te krijgen en een aantal boeren passen zich al zo uit zichzelf aan. Als de vrachtwagenchauffeur niet meer op de openbare weg een extra manouvre hoeft te maken om jouw melk op te halen, krijg je zoveel cent extra uitbetaald. Dus hebben wij een tweede inrit gemaakt -een pad dat we toch al wilden hebben- alleen dan mede mogelijk gemaakt door Arla. Niet dat dit helpt voor Deense chauffeurs, want rijden kunnen ze evengoed niet, al legde je wegen aan waar ze overdwars nog over zouden kunnen.
Deense chauffeurs lijken soms hun rijbewijs bij een pakje boter te hebben gekregen. Ze kunnen noch voor- noch achteruit rijden. We begrijpen na 4 jaar Denemarken heel goed waarom overal keien en bielzen langs de oprit liggen. Chauffeurs laten een ravage achter, door binnenbochten te nemen en een stuk rechtuit moet ook gewoon net naast het pad gebeuren. Wat we nog niet hebben gezien zijn bordjes met ´verboden in te rijden´, maar ook die hebben wij nodig. Zo was laatst een chauffeur met zand voor de ligboxen via onze onverharde achteringang gekomen (geen koeienstal daar te zien, laat staan een sleufsilo waar het in kan) en was vast komen te zitten. Wat doe je dan als chauffeur? Lading lossen, rechtvoor de ingang van een strohal waar altijd de voermengwagen geparkeerd staat en weer wegrijden (net een bandbreedte door de berm, strak langs ons huis heen). De moed zakt ons wel eens in de schoenen als we zien wat iemand van schade kan aanrichten bij een ander en dat normaal vinden. Door dat zand is nu onze afwatering ontregeld en zit Koos met de voermengwagen vast in een laag achtergebleven koezand. Frustrerend! O, trouwens, de beste stuurlui staan aan wal, ik ken mijn plaats.
