Column: Goede boerinnen- voornemens…
Ik had ook goede voornemens voor 2015. Nu ik in een jaar het ritme van boerin eigen ben geworden, wilde ik me in het nieuwe jaar volop gaan richten op het werk inplannen en veel met mijn boer te kunnen gaan samenwerken. We zouden samen de nieuwe jongveestal gaan afbouwen. Samen hadden we al het bouwplan gemaakt in het afgelopen jaar. Veel gediscussieerd wat nou beter/het beste zou zijn. Lachend de veertigste wijziging getekend over de oude bouwplannen heen. Vanaf november kwam er zand, veel zand, om gelijkvloers te raken met de naastliggende koeienstal. Daarna beton, spanten. En vanaf januari het dak, voergang, voerhekken. De zelfbedachte kalverhokken gaan lassen, zagen en plaatsen. We hadden er zin in!
Tot er plotseling vlak voor kerst een verandering in mijn boerinnenleven kwam. Een ernstig auto-ongeluk. 9 botbreuken deden mijn goede boerinnenvoornemen veranderen in dat van mijn zoontje van ruim 1 jaar: onafhankelijk raken en leren lopen! Bij voorkeur zo snel mogelijk. Van midden in het boerenleven staan, plannen voor kerst makend, kwam ik in een witte steriele omgeving waar niets meer te maken heeft met koe, kalf, melk, enzovoorts. Over deze boerin viel een lege rust van niets doen. Een kerst en een oud en nieuw alleen doorbrengen met als maaltijden volgends de Deense rituelen: rode kool, aardappels en gebraden eend.
Mijn boer daarentegen kreeg een driedubbele lading op zijn bord. Naast de koeien, moesten ook de kalveren, de kinderen en het huishouden blijven doorgaan. Wat een belangrijke plek neem ik dan toch in als boerin! En wat begrijpt mijn boer opeens mijn spitsuren; de kalveren en kinderen vragen namelijk altijd op dezelfde tijden om aandacht! We hebben gevochten voor hulp uit de gemeente, maar helaas. De boer moet naar binnen om voor kinderen en huishouden te zorgen en voor buiten bedrijfshulp aanvragen. Aangezien we het belangrijker vinden dat het werk buiten goed gebeurd (en wie doet dat nou beter dan de boer zelf, haha) hebben we gelukkig een jongedame bereid gevonden wat uren in huis te werken. En familie en vrienden trotseren het winterse weer om ons hier door heen te helpen.
Gelukkig maakt mijn boer foto’s van alle veranderingen, vorderingen en werkzaamheden en zo kom ik mijn bijzondere jaar 2015 vast wel door als boerin.
