Column: Een jaar verder…
Onze stormachtige start in oktober, die een gedeelte van de kalveren dakloos had gemaakt, liet ons geen gemakkelijke start beleven. De kalveren kregen longontsteking, het paard ging dood en zelfs de geit stond te bibberen toen er een laagje sneeuw in zijn hok neerdaalde. Ik, die nog nooit kalveren zelf heb groot gebracht, stond voor raadsels. Want deze problemen ontstonden naast de al bestaande problemen van allerlei soorten diarree. En wat ben ik sindsdien vee-forums dankbaar! Ongelooflijke hoeveelheden pagina’s vol over speculerende boeren met soortgelijke problemen en met mogelijke wondermiddelen! Niet alleen achtergrondkennis krijgen over de diarreesoorten, maar ook nog eens uitselecteren wat mij het beste lijkt in de aanpak.
Pas na januari begon de winter. Het volgende probleem waren natuurlijk de bevroren waterleidingen. Emmers water vanuit huis naar de kalveren sjouwen. Mijn schattige nep-sfeerhaardje-met stekker stond te snorren in de kalverstal in de hoop dat het water weer zou gaan stromen. Of, terwijl de koeien werden gemolken, de pinken naar de overkant laten komen om water te drinken… Drama, want die beesten hadden het andere voer op prioriteit 1 staan en gingen helemaal geen water halen. En jaag een Jersey dan maar eens terug in je eentje, naar hun eigen plek. En de weekenden… zonder onze medewerker al het werk doen. Het ging wel, maar met een baby van een maand of 4 in huis en bevroren waterleidingen en zieke kalveren is het me echt wel een keer boven de pet gestegen. Dat was op een zondagavond. Het werk niet klaar, een huilende baby en twee boefjes van kinderen die evengoed grapjes willen maken.
En daarna kwam het voorjaar. Wat is Denemarken dan mooi! Overal gingen bomen bloeien, langs de wegen, langs de weilanden, in de tuin. Het seizoen ging nu echt van start en als nieuwe boer moesten we over zoveel beslissen; welke mais, waar mais, wanneer bemesten, hoe bemesten, gras zaaien en gras maaien, zelf ploegen of niet zelf ploegen, koeien naar buiten of koeien niet naar buiten? Over één ding waren we het gauw eens: de kalfjes gingen naar provisorische buitenhokjes! Weg met die diarreeproblemen!
Tot slot een mooie zomer waarin we van oogst naar oogst leefden. Silostress noemden we het lachend. Vijf verschillende weersites stonden geopend en de meest gunstigste werd als waarheid geacht. Zelfs de Deense weerberichten bekijken we nog steeds, ondanks dat deze per uur alles aanpast aan het daadwerkelijke weer. Maar wat kunnen we kijken naar prachtige oogsten. Redenen genoeg om het eerste jaar dankbaar af te sluiten!
