Dat we de aarde en zijn hulpbronnen gewoon mogen gebruiken, mag onderhand niet meer hardop gezegd worden. Een ingewijde vertelde me onlangs dat zelfs de Bijbel in Genesis 3 ons dat leert, ook al zijn er dan gebruikssporen of is er slijtage zichtbaar. Gebruikssporen en slijtage zijn er op alle vlakken. Niks mis mee dus. Maar van daaruit wordt het beschermen van de aarde tot doel verheven, in plaats van middel. Doelen en middelen door elkaar halen gaat tegenwoordig blijkbaar steevast mis. En in dit geval kan niemand er tegen zijn. Niemand zal tegen de bescherming van de natuur en aarde zijn. Echter de manier waarop geeft de verschillen. De realist zal weten dat we eerst eten moeten produceren en geld moeten verdienen, voordat we een deel van dit geld weer kunnen investeren in het beschermen of verbeteren van het milieu. De fantast zal stellen dat we elke euro allereerst in de bodemloze beschermingsput moeten gooien. Als er dan wat overblijft, kunnen we nog wat eten en misschien een stuiver verdienen. Geld verdienen is bijna net zo’n schande geworden als de export van Nederlandse landbouwproducten. De Nederlandse agrosector wordt inmiddels door de linksen aangeduid als Big Agro, de hoek waar miljarden verdiend worden over de rug van boeren, burgers, aarde en milieu. De hoek die boerenacties heeft gefinancierd en het succes van BBB heeft betaald. Het frame is geschapen en daar wil je als gedoodverfde Big Agro-partij natuurlijk onder vandaan komen. Zo hebben allerlei grote Nederlandse firma’s in de agrarische sector inmiddels al beschuldigende vingers naar zich toe gekregen. Of excuses aangeboden voor hun daden in het verleden. FrieslandCampina (RFC) huilde al eerder met de wolven mee en ging samenwerken met Natuur Monumenten (NM). Met stip op nummer 1 echter komt sinds kort de Rabobank. Door groene wensdenker Datema als directeur te benoemen, kan de boerenleenbank nooit meer iets verweten worden. Er komt echter altijd een tijd daarna. Een tijd van realisme met besef dat eerst de boterham en de rekeningen betaald moeten worden voor we iets kunnen beschermen. Gelukkig gloort er hoop, een klein symbooltje op de welhaast gloeiende duurzaamheidsplaat. RFC stopt na veel commentaar eindelijk met NM en de Rabo zet onder Datema als groene directeur Marijke Everts op agrarische zaken. Laten we hopen dat zij bij Van Drie in ieder geval leerde hoe het moet: gewoon geld verdienen. En blijft er daar wat van over, dan kan het salaris van Datema betaald worden.
Jeroen van Maanen,
melkveehouder in Zeewolde en bestuurslid NMV
Tekst: Jeroen van Maanen
