Milieukundige: vlees ‘moet’, maar niet iedere dag

Dat schrijft de mileukundige in Dagblad van het Noorden. Volgens Nonhebel is vleesconsumptie nodig om de restproducten van de consumptie van plantaardige producten op een aanvaardbare manier weg te werken. Zij doelt daarbij op onder meer stro, bietenpulp en sojaschroot. „De productie van vlees is een goede manier om van dit afval af te komen.”

Verder wijst de milieukundige erop dat slechts tien procent van het aardoppervlak geschikt is voor de productie van voedselgewassen. „De meeste andere gronden zijn te steil, te stenig, te droog, te drassig, enzovoorts om er iets in te kunnen zaaien. Door deze gronden te gebruiken als weidegebieden voor koeien en schapen doe je er toch nog iets nuttigs mee; namelijk melk en vlees maken.”

Vegetarisch milieubeslag

Alternatieven voor vleesconsumptie hebben volgens Nonhebel ‘een veel hoger milieubeslag’. „Zonder vlees betekent dus niet zonder meer beter voor het milieu.” Als voorbeeld noemt ze een moderne vegetarische maaltijd met rijst, spinazie, cashewnoten en/of kaas, die volgens haar een veel grotere wissel trekt op het milieu dan een stamppot boerenkool met worst.

„Hetzelfde geldt voor het hippe broodbeleg van tegenwoordig zoals avocado en sesampasta. Voor kaas geldt dat de milieubelasting helaas groter is dan vleesbeleg. Eigenlijk is jam het beste, maar dan gaan voedingsdeskundigen stuiteren omdat er zoveel suiker in zit.”

Wereldvoedselvoorziening

In de Nationale Week zonder Vlees wordt volgens Nonhebel ten onrechte uitsluitend naar de negatieve gevolgen van vleesconsumptie gekeken. De realiteit is veel genuanceerder, betoogt zij. Bovendien moet het volgens de universitair hoofddocent gaan over de toekomst van de wereldvoedselvoorziening. De huidige teneur in de maatschappij is te eenzijdig ‘anti-vlees’. „De echte vraag is: hoe gaan we de 9 miljard wereldburgers van eten voorzien in 2050?”, stelt Nonhebel.

Uit het opiniestuk van de Groninger wetenschapper komt het beeld naar voren dat er met respect en meer realiteitszin moet worden omgegaan met vlees- en zuivelproducenten, omdat zij een onmisbare schakel in de wereldvoedselproductie vormen.

Om echter ook in de toekomst te kunnen garanderen dat er voor elke wereldburger vlees, zuivel en ander voedsel is, betekent volgens Nonhebel echter wel dat het westerse menu moet worden aangepast. „Dertig kilo vlees per persoon per jaar komt neer op een derde van de huidige vleesconsumptie. In die zin is een weekje oefenen met vegetarisch koken nuttig te noemen.”