De plek van Willem Bakker
‘Tussen mijn koeien ben ik graag, maar het is zeker geen hoofdzaak. Want er is meer in het leven, voor mij zijn dat dorpsactiviteiten en sport(besturen). Ik ga graag elke zondagochtend wielrennen met een groep van allerlei pluimage, we rijden dan zo’n 80 km. ’s Middags ga ik samen met mijn vrouw op pad, maar om half 5 ben ik terug om te melken.
Toch ben ik ben wel een echte koeienliefhebber. Ik ga al bijna 40 jaar naar de keuring in Opmeer en Middenmeer. Anderen zien mij als kenner. Zelf zie ik dat niet zo. Al weet ik wel dat het best bijzonder is met een kleinere veestapel van 25 tot 30 koeien drie keer algemeen kampioen te worden en 4x bij de oudere koeien te winnen met Marijtje 356. Ik noem haar wel eens ‘de directrice’, ze is groot en heeft karakter, ze eist de plek voor in de stal gewoon op. Ik kom meerdere keren verspreid over de dag in de stal. Natuurlijk altijd met melken, voeren en controle. En nou, ik kan echt wel een kwartier staan genieten van zo’n koppel koeien.
In mei ga ik stoppen met het bedrijf. Ik verwacht dat het wel een gemis zal zijn. Het rondje door de stal ’s avonds. Het plan was eerst vorig jaar juli te stoppen. Door het fosfaatgebeuren heb ik dit uitgesteld. Nu ben ik met verstand naar mei aan het toewerken. Ik heb altijd prima geboerd met dit kleinere bedrijf. Hierdoor kon ik mijn hobby’s blijven doen en heb ik een grote kennissenkring. Gelukkig maar, want er is meer dan alleen de boerderij.’
Tekst: Susan Rexwinkel
Beeld: Susan Rexwinkel