Droogstand verkorten naar 30 dagen pakt gunstig uit

De onderzoeksresultaten laten zien dat de koeien met een droogstand van 30 dagen een sterk positievere energiebalans hadden na afkalven. Koeien met een droogstand van 60 dagen hebben juist een negatievere energiebalans na afkalven. Bij een sterk negatieve energiebalans wordt veel lichaamsvet vrijgemaakt wat nadelig is voor de lever. Stofwisselingsziekten zijn een mogelijk gevolg, zoals; slepende melkziekte, leververvetting, of stoornissen als lebmaagverdraaiing en verminderde vruchtbaarheid. Koeien die opstarten met een positieve energiebalans, als gevolg van een kortere droogstand, zijn volgens de onderzoekers gezonder en uiteindelijk beter vruchtbaar.
Verandering in droogstandsmanagement
Het onderzoek is gericht op een verandering in het droogstandsmanagement. Koeien werden in de droogstand vaak behandeld voor een subklinische mastitis. Een gewijzigd antibioticabeleid zorgde de laatste jaren voor discussie of een droogstand van zes tot acht weken wel optimaal is. Hoogproductieve koeien hebben op de dag van droogzetten geregeld nog een te hoge dagproductie. Droogzetten vormt dan een extra risico voor de uiergezondheid.
Melkproductie onveranderd
Gedacht werd dat een koe 60 dagen droogstand nodig had om weer te kunnen pieken in een volgende lactatie. Onderzoekers tonen aan dat een verkorte droogstand nauwelijks verschil maakt op de productie. Zowel het aantal liters melk, als de lactose-, vet- en eiwitproductie verschillen niet aantoonbaar tussen de koeien die 30 dagen droogstonden en de groep met een droogstand van 60 dagen. Een kortere droogstand bleek ook geen effect te hebben op het celgetal.
Droogstand weglaten
Een andere groep koeien werd gedurende het onderzoek helemaal niet drooggezet. Dat bleek niet altijd gunstig. De melkproductie van deze koeien bleek in een volgende lactatie 15 procent lager. Daarnaast lag het celgetal significant hoger. Wel hadden dieren in deze groep de makkelijkste opstartperiode, hun energiebalans bleef het vaakst positief.
Tekst: Monica van der Hall
Beeld: Ellen Meinen