Smakelijke voederbiet wint aan populariteit
Voederbieten waren tot in de jaren zeventig één van de belangrijkste voedergewassen in Nederland. „Het areaal voederbieten is in Nederland en België toegenomen van 300 tot 5000 hectare,” vertelt akkerbouwadviseur Lein de Visser van CZAV bij de proefvelden waar zes verschillende rassen zijn gezaaid. Door de verplichte derde teelt van het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB) en de veranderde weersomstandigheden scoort de maïs soms wat minder wat drogestofgehalte en kolf betreft. De voederbiet heeft minder last van de klimaatveranderingen en scoort met hectare opbrengsten van 15-20 ton droge stof met ruim 1.100 VEM per kilogram prima.
Goed van melken
Voederbieten zijn goed voer, je kunt er goed van melken en het vet- en eiwitgehalte (+ 0,2 procent) in de melk stijgt. De eerste telers in Zeeland zijn al begonnen met het vers voeren. De laatst gerooide bieten zijn goed in te kuilen met maïs, zo voorkom je dat je kuil verzuurt. Ook verwacht De Visser dat het bietenblad weer gebruikt gaat worden.
De bieten in Colijnsplaat zijn twee keer beregend en kregen de nodige bespuitingen. Nadeel is de arbeidsintensieve teelt (maar de opbrengst is hoger dan van suikerbieten) en dat niet alle gewasbeschermingsmiddelen meer gebruikt mogen worden. Ook moeten voederbieten gereinigd worden en gesneden.
Feedbeets
Een hoger drogestofgehalte dan de ouderwetse bieten (14-15 procent) hebben ze allemaal. Het eerste ras, Tarine, is een nieuwe, harde voederbiet met een forse opbrengstpotentie. De biet die gewogen werd woog 2,3 kilo. Dat is net iets lichter dan het vrij nieuwe ras Elicieuse, waarvan de biet 2,5 kilo woog. Een heel mooie, vochtige biet die smakelijker is voor de koe. De harde biet is prima in te kuilen of te slurven.
De Laurena is een bekende Feedbeet van KWS. Deze wortelt vrij diep en heeft ongeveer 600 gram suiker. De Pierina en Bergman hebben een extra hoog drogestofgehalte van meer dan 20 procent. Helaas zat er luis in de Pierina op het proefveld. De Pintea is een mooie ronde biet en rhizoctonia resistent.
Tekst: Ellen De Vriend
Journalist, eindredacteur van diverse kranten en auteur in Zeeland. Schrijft freelance voor het vakblad Stal en Akker bij Agrio.
Beeld: Ellen De Vriend