‘Drijfmest afstemmen per perceel niet nodig’
De Topkuilfinalisten van 2012 en 2013 bereiden zich voor op het nieuwe groeiseizoen. Dit keer geeft Romke Kinderman uit Oudkerk aan welke keuzes hij maakt bij het bemesten van de eerste snee.
Volgens de veehouder is het niet nodig om per perceel een andere bemestingsgift te hanteren. „Groeitrappen realiseer je met maaien, en niet door het aanpassen van de bemestingsgift”, aldus Kinderman. Hij geeft wel aan dat de percelen grond bij hem niet erg van elkaar verschillen qua grondsoort. Daarom is het ook goed mogelijk om alle mest rond dezelfde tijd uit te kunnen rijden.
Ruime bemestingsgift
Kinderman vindt het gevaarlijk om de eerste snee te bemesten volgens het bemestingsadvies op de grondanalyse. In het verleden heeft hij dit advies wel opgevolgd, maar hij kwam erachter dat de opbrengst elk jaar wat terug liep. Voor de veehouder is dit de reden om bij de eerste snee de bemestingsgift ruim aan te houden. Deze week rijdt hij 30 kuub per hectare uit. Het ideale tijdstip van bemesten bepaald hij vooral gevoelsmatig. De draagkracht van de grond is volgens de veehouder de belangrijkste factor. Hij vindt het ook belangrijk dat de temperatuur een vaste periode hoog genoeg is, zodat het gras de mest ook direct kan opnemen.
Vloerbare kunstmest
Kinderman strooit dit jaar 300 kilo KAS met zwavel als kunstmest over de eerste snee. Hij is vorig jaar voor het eerst begonnen met het bemesten van zwavel omdat dit door verschillende mensen werd geadviseerd. Hij geeft aan dat het nog moeilijk is te zeggen of dit ook effect heeft op de opbrengst en het eiwitgehalte van het gras. Als experiment bemest hij dit jaar voor het eerst 25 hectare met vloeibare kunstmest.
Weiden
Om zoveel mogelijk gras van eigen land te halen, laat Kinderman de koeien pas na de eerste snee weiden. De koeien blijven dan ’s nachts binnen. Voorheen bleven ze ’s nachts ook buiten, maar hij is van dit systeem afgestapt omdat het aantal koeien is toegenomen. „Ik ben een echte weideboer, maar wil daarbij de opbrengst van het land niet uit het oog verliezen”, zegt de veehouder.