Grasopbrengst meten via satelliet redelijk nauwkeurig

Het onderzoek wordt gedaan binnen het project Disac. De satellieten meten het soort licht dat het gewas reflecteert en dat geeft informatie over de gewasopbrengst. Met een pixelresolutie van 10 bij 10 meter wordt Nederland zo meerder keren per week gescand, aldus Wageningen UR. Behalve over de hoeveelheid biomassa zou het ook informatie kunnen opleveren over de kwaliteit van het gras, meer specifiek het ruw eiwitgehalte.

Dat is in 2018 onderzocht op proefvelden van Vredepeel, De Marke en Zegveld. Het blijkt dat de grasopbrengst redelijk te voorspellen is, met een betrouwbaarheid van 81 procent. Maar voor het meten van het ruw eiwitgehalte – waarbij behalve satellietbeelden tevens een soort handheld veldscanner is gebruikt – komt men nog niet verder dan een nauwkeurigheid van 30 tot 40 procent. „Dat heeft dus te weinig toegevoegde waarde”, aldus onderzoeker Gerbert Roerink. „Een beetje boer kan zelf tot die hoogte de kwaliteit ook wel inschatten.” Voor nauwkeurige bepaling van het eiwitgehalte blijven boeren voorlopig dus aangewezen op de reguliere laboratoriumbepalingen.

Grasgroeimodel

Het Disac-onderzoek moet uiteindelijk worden geïntegreerd in een grasgroeimodel, dat leidt tot een betrouwbare voorspelling voor het juiste inschaar- of maaimoment in de loop van de week. De eerste versie van dit model, 'Grassignaal', wordt inmiddels beproefd op proefboerderij De Marke en vijf andere praktijkbredrijven.