'Koeien worden steeds groter; dit is onwenselijk'
Laarhuis slingert de discussie aan in de KI Kampen-publicatie KI Nieuws van januari 2021. Dit naar aanleiding van de vijfjarige herziening van het Holstein-fokdoel binnen het stamboek van CRV. Volgens Laarhuis worden de koeien in het huidige fokwaardeschattingsmodel steeds groter.
„Vijf jaar geleden was de gemiddelde vaars 1,45 meter; die hoogtemaat was toen 100 punten. Intussen is het gemiddelde 1,47 meter, en dat is nu 100 punten. Zo schuift het gemiddelde steeds verder op”, geeft hij aan. „We kunnen beter kiezen voor een vaste gemiddelde hoogtemaat, van bijvoorbeeld 1,47 meter, en daaraan vasthouden. Dan hou je die maat op 100.”
Kruishelling
Een ander punt wat hij – ook als lid van de adviesraad fokwaardeschatting – ter discussie wil stellen, is de kruishelling. Het Nederlandse fokwaardemodel stimuleert fokken op hellende kruizen; een vlakke kruisligging wordt afgestraft. „En dan is het niet zo dat een vlak kruis een fokwaarde heeft van 100, zoals de meeste mensen denken. Nee, het gemiddeld ligt tussen de 95 en 96. Als je dus kiest voor een stier met 97 punten voor kruisligging, dan fok je dus al op een licht hellend kruis”, legt hij uit. Internationaal gezien loopt Nederland hiermee uit de pas.
Minder ruimte
En bovendien is er volgens Laarhuis geen enkele relatie met de functionaliteit van de koe. „Sterker nog: hoe meer hellend een kruispartij is, hoe minder ruimte er is voor de geboorteweg en hoe minder ruimte voor het achteruier.” Nederland fokt op een extreem hellend kruis, maar het is meer omdat mensen dat mooi vinden, dan dat koeien daar nou qua functioneren op vooruitgaan, meent hij.
Laarhuis zou graag zien zijn dat er in de fokdoeldiscussie duidelijk zou worden aangegeven wat de getallen betekenen, en dat de fokwaarde voor een vlak kruis op 100 zou worden gezet. Hij hoopt met deze discussie veehouders aan het denken te zetten, en pleit ervoor dat fokkers deze punten inbrengen bij het stamboek.
Tekst: Gineke Mons
Gineke Mons (1970) groeide op op een biologisch melkveebedrijf in Gelderland. Na haar studie journalistiek werkte ze 13 jaar bij het Agrarisch Dagblad. Sinds 2008 is ze freelance (landbouw)journalist, met het accent op veehouderij en diergezondheid.
Beeld: Susan Rexwinkel Agrio archief