Ontevreden leden Cono beraden zich over hoger beroep
Ruim een jaar geleden besloot de Raad van Bestuur van Cono dat boeren die geen GMO-vrije melk (melk van koeien die voer krijgen zonder genetisch gemodificeerde organismen) leveren minder betaald krijgen. De melk moet apart worden opgehaald en dat brengt extra kosten met zich mee. Alleen trekt Cono 4 euro per 100 liter melk af van de prijs, terwijl de kosten eerder zijn vastgesteld op 1 euro per 100 liter. Cono trekt dus te veel geld af, vindt ook de rechter in Haarlem.
Steeds meer
Marcel van der Eijk, melkveehouder uit Twisk (NH), is blij dat hij en de 7 anderen op dat punt gelijk hebben gekregen. Maar de rechtbank bepaalde ook dat Cono wel zelf mag bepalen wat het wel en niet oplegt aan de boeren zonder de leden te raadplegen. En dat steekt. „Het wordt steeds meer waar wij aan moeten voldoen, terwijl de melkprijs al jaren hetzelfde blijft”, vertelt hij. „Op een gegeven moment houdt het een keer op. Wij zijn de leden, door ons staat die melkfabriek er. Dan moeten wij ook wat te zeggen hebben.”
Hij vindt dat Cono niet luistert naar de melkveehouders. „Ze drukken er van alles zomaar doorheen, zonder dat ze in gesprek gaan", doelt de boer onder meer op het duurzaamheidsprogramma 'Belonen op resultaat'. „Daar ben ik erg boos over. Ik ben wel blij dat de rechter ons deels gelijk heeft gegeven, maar we zijn nog niet tevreden. Er zit een verlenging aan te komen, dat kan niet anders na deze uitspraak”, doelt hij op een eventueel hoger beroep. De boeren kunnen dat nog indienen tot begin januari, iets wat overigens ook voor Cono geldt.
Kwaliteit
De kaasfabriek heeft laten weten blij te zijn met de uitspraak, maar is dus zeer waarschijnlijk nog niet van de ontevreden leden af. Waar zij over vallen is dat de rechter de term ‘kwaliteit van de melk’ veel waarde toeschrijft in het vonnis. Cono mag van de rechter melkveehouders die voldoen aan de ‘kwaliteitsstandaarden van de melk’ best een meerprijs geven.
„Maar wie bepaalt wat kwaliteit is?”, vraagt advocaat van de melkveehouders Dinant te Biesebeek zich hardop af. „Als je met een melkveehouder over kwaliteit van de melk praat, dan gaat het over zaken als het eiwit-vetgehalte of zuurtegraad en niet over of er zonnepanelen op het dak van de schuur liggen. De melkfabrieken stellen steeds hogere eisen aan melkveehouders om melk te kunnen leveren, er is op een gegeven moment simpelweg geen keuze meer om daar niet in mee te gaan.”
Imago
De zaak van de 8 melkveehouders in Noord-Holland staat niet op zichzelf. De boeren zijn steeds vaker ontevreden over hun eigen melkfabriek of coöperatie waar ze inzitten, merkt Te Biesebeek. Hij schreef er een artikel over met de sprekende kop ‘Heeft een melkveehouder tegenwoordig een advocaat nodig voor een plus op de melkprijs?’ „Er zijn 7 grote spelers op het gebied van melk in Nederland, die ook allemaal zijn verenigd en dus samen om tafel zitten. Zij lijken samen voor het imago richting de consument steeds meer te eisen, maar er staat te weinig tegenover. Zo’n vonnis in een rechtszaak kan daarom grote gevolgen hebben. Daarom denk ik dat we in hoger beroep een kans kunnen hebben. Rechters zijn voor zulke grote gevolgen soms wat huiverig en schuiven een echte uitspraak in eerste instantie door.”