Melkveehouders investeren massaal in beregening

Dat blijkt uit een telefonische rondgang langs diverse handelsondernemingen in het land. Martin Heijneman van Landbouwmechanisatiebedrijf Roes in Zevenaar (Gld) zit al twintig jaar in het vak. „In de negen jaar voor dit jaar heb ik alles bij elkaar misschien 10 beregeningsinstallaties verkocht voor de weidebouw”, zegt hij. „Dit jaar alleen hebben we er een stuk of vijftien geleverd. En ik denk dat het verhaal bij collega's in de regio niet veel anders is.”

De verkoophausse heeft overigens niet alleen te maken met de droogte, maar ook met de ernstige muizenplaag die in het Duivense Broek heeft gewoed. Het onder water zetten van de broeklanden is een van de methoden waarmee de muizen bestreden kunnen worden.

Ook Robert van Rijswick van Abemec in het Limburgse Sevenum ervaart dat veel veehouders op de droge zandgronden in het oosten en noordoosten van het land dit jaar voor het eerst hebben geïnvesteerd in een haspel. „Hier in het zuidoosten beregenen boeren eigenlijk altijd wel; we moeten wel, wil je kwalitatief goed voer binnen halen. Maar dit jaar zien we dat er in Twente en de Achterhoek ook veel installaties zijn gaan draaien.”

Hij gaat na hoe dat is gelopen: „Melkveehouders hadden in 2018 nog ruwvoer genoeg op de kuilplaat liggen. In het tweede droge jaar hebben ze door de droogte kwalitatief slechter voer gewonnen, en zagen ze de melkproductie teruglopen.” Die boeren zijn zich achter de oren gaan krabben, en willen een herhaling van zetten voorkomen. „Dit jaar zijn er daarom een hoop toch maar begonnen met beregenen.”

Noord-Italië

Wie een op internet rondkijkt, ziet dat de prijzen voor een beetje knappe tweedehands beregeningsinstallaties variëren van pakweg 5.000 tot 15.000 euro. Abemec importeert ook nieuwe installaties, met name van de Italiaanse merken Irtec, Nettuno en Irriland. „Noord-Italië is echt een machinebouwgebied”, vertelt hij. „Vanwege de corona daar zijn veel leveringen echter vertraagd. Het is daardoor nog steeds een gekkenhuis hier; er komen op dit moment nog steeds machines binnen vanwege die lange levertijd.”

Ook Wijnands Machines uit het nabijgelegen Koningslust ervaart dat de leveranties vanuit Italië enige vertraging oplopen. Mike Wijnands meldt dat hij dit jaar veel nieuwe en gebruikte haspels heeft afgezet. „Ook naar Groningen en Friesland, omdat het nu voor het derde jaar op rij zo droog is. Ik heb dit jaar best veel haspels verkocht aan mensen die nog nooit eerder met zo'n ding hadden gewerkt.”

Discussie

Wijnands vraagt zich wel af hoe lang het nog door kan en mag gaan, met dat massale water uit de grond trekken. „Je merkt dat er steeds meer discussie over ontstaat.” Ook Heijneman van Roes uit Zevenaar maakt zich daar wat zorgen over. De gemiddelde installatie trekt pakweg 50 kuub grondwater per uur omhoog; met uitschieters naar 80 tot 90 kuub voor echt grote installaties, weet hij.

Jongvee-opfokker Jan te Boekhorst uit het Gelderse Didam heeft ook een machine draaien van Roes. Op een perceel van ruim 4 hectare droge zandgrond in Wehl is hij deze zomer regelmatig met de haspel in de weer. Te Boekhorst heeft mede dankzij de onvermoeibaar draaiende sproeiers inmiddels al drie snedes gras gewonnen van dit perceel op afstand, dat hij in 2018 nieuw inzaaide met Engels raaigras. Hij kuilt het in in grote balen voor zijn zeventig stuks jongvee. Hoeveel ton gras hij heeft gewonnen, heeft Te Boekhorst niet bijgehouden. Hij is wel blij met de installatie. „Ik moet wel beregenen, anders groeit er hier niks.”

Doorzaaien

Als gevolg van de droogte is de zode op het hoger gelegen deel van het perceel inmiddels behoorlijk open geworden; er staat ook links en rechts wat onkruid in. „Het lagere gedeelte is natter, daar is de zode dichter”, vertelt de veehouder. „Komende herfst willen we dit perceel daarom wel gaan doorzaaien.”