Zwijgende boeren tegenover dierenactivisten
De betreffende boer wordt in het artikel bijgevallen door verschillende collega’s, die ook liever niet in de publiciteit willen. Zij vinden dat LTO met een tegengeluid zou moeten komen. Maar Wessel van Olst, regiobestuurder van LTO geeft bij De Gelderlander aan: "Wij denken dat je niks bereikt met ruzie maken en schreeuwen. Wij zoeken naar oplossingen. We zoeken contact met dieren- en milieuorganisaties. Tenslotte hebben we hetzelfde belang. Maar niet alle activisten zien dat zo. Gelukkig is dat maar een klein clubje.”
Maar 3 tot 4 procent negatief
Van Olst zegt dat het ministerie van Economische Zaken ieder jaar onderzoek doet naar het imago van de agrarische sector, waaruit al jaren blijkt dat dat maar drie tot vier procent van de Nederlanders erg negatief denkt over boeren. “Dus dan werkt ons beleid toch. We doen veel aan voorlichting, we stellen bedrijven open voor rondleidingen. Dat werkt beter dan een spandoek en een beetje schreeuwen."
Handig inspelen
De POV voert volgens Caroline van der Plas, communicatiemedewerkster, hetzelfde beleid. Zij zegt in de krant dat het probleem ook bij mediaredacties ligt: "De meeste mediaredacties hebben geen mensen in dienst die verstand hebben van landbouw, dus dan wordt het heel lastig om ons verhaal over evenwichtige, verantwoorde voedselproductie goed over te brengen. Het is veel makkelijker om iets te schrijven over aaibare, lieve diertjes die gered moeten worden. En daar spelen die actiegroepen handig op in."
Boeren
Boeren zien liever dat de belangenorganisaties meer naar voren treden. "Als je je als individuele boer tegen die actiegroepen uitspreekt, ben je zo aan de beurt. Er zijn altijd wel een paar fanatiekelingen die je dan kapot willen maken. Je krijgt dreigtelefoontjes, vervelende brieven. Daar heb ik geen zin in", zegt een boer die door De Gelderlander benaderd werd voor een bijdrage aan het artikel.
