Norm 65 procent eiwit van eigen land stelt vooral intensieve boer voor forse problemen
ZLTO plaatst kritische kanttekeningen bij doelstelling eiwit van eigen land
Daarnaast ziet de landbouworganisatie negatieve gevolgen voor de CO2 foodprint en de ammoniakreductie bij een eenzijdige focus voor meer eigen eiwit. Hoewel ZLTO het eens is met de ontwikkelingsrichting die het rapport grondgebondenheid voorstelt, vindt de organisatie dat het beleid zich breder moet richten op een duurzaamheidsaanpak waarin verschillende bedrijfsvoeringen succesvol kunnen zijn.
Aanleiding voor het onderzoek zijn gesprekken tussen de vakbond en 11 melkveehouders die zich in een regiegroep verenigd hebben. De groep zet kritische kanttekeningen bij de doelstelling van 65 procent eiwit van het eigen te land. Zij vroegen ZLTO om de gevolgen van het rapport van de Commissie Grondgebondenheid voor hun bedrijven in beeld te brengen. Naast de 11 bedrijven voegde de organisatie nog 14 andere bedrijven toe aan de doorrekening.
Twee scenario’s
ZLTO onderzocht voor de bedrijven twee verschillende scenario’s. Eén met als doel om de norm van 65 procent eiwit van eigen land te halen, zonder te kijken naar de haalbaarheid. Bij het andere scenario konden de veehouders zelf aangaven wat zij haalbaar achtten voor hun bedrijf.
In de uitgangssituatie behalen slechts twee bedrijven de eigen eiwit-norm van 65 procent. Gemiddeld komen de 25 bedrijven uit op 47 procent eigen eiwit. Wanneer deze bedrijven gedwongen 65 procent eiwit van eigen land zouden halen, Dan zou dit voor zes bedrijven een hoger saldo opleveren, terwijl dit bij alle overige bedrijven van een licht negatief tot zwaar negatief saldoverschil zou leiden. Voor de helft van de bedrijven loopt dit negatieve verschil in saldo op tot boven de 10.000 euro op jaarbasis.
Niet gemotiveerd
Opvallend is dat ook bij het scenario waarbij veehouder zelf aangeven wat haalbaar is, de meeste bedrijven nog steeds een lager saldo halen. ZLTO concludeert dat deze bedrijven ingrijpende veranderingen moeten doorvoeren die fors geld kosten. Daarbij wordt gesteld dat hoe intensiever, hoe groter het saldoverlies. De verschillende tussen de bedrijven, ook bij gelijke intensiteit zijn groot. Volgens ZLTO zullen veehouders met dit vooruitzicht niet gemotiveerd zijn om meer eiwit van eigen land in het rantsoen van hun veestapel te realiseren.
Uitstoot CO2 en NH3 neemt toe
ZLTO keek ook naar de stikstofbenutting van de veestapel, de CO2 uitstoot en de NH3 emissie van de bedrijven. Het blijkt dat naarmate de hoeveelheid eiwit van eigen land in het rantsoen van melkkoeien stijgt, de stikstofbenutting van de veestapel daalt. Bij een dalende stikstofbenutting neemt de uitstoot van CO2 en NH3 per kilo melk door de veestapel toe. De vakorganisatie concludeert dat bedrijven met een intensievere bedrijfsvoering een betere footprint realiseren.
