Hoger kiemgetal en meer klebsiella in droge mestfractie

Dit meldt de Universiteit Gent op basis van enkele nieuwe wetenschappelijke publicaties. In de onderzoeken zijn de meest voorkomende boxvullingen met elkaar vergeleken op gebied van kiemgetal, de uierhygiëne, de melkkwaliteit en de uiergezondheid.

Het totale kiemgetal in vers geperste, ongebruikte, droge mestfractie blijkt doorgaans hoger dan in ander vers organisch materiaal (stro, zaagsel) of vers zand uit de voorraad. Ook zand wat is gerecycled uit mest, bevat beduidend meer kiemen dan vers materiaal.

De hoeveelheid aan Klebsiella en andere coliformen was het hoogst in droge mestfractie en het laagst in gerecycleerd zand of vers zand. Volgens Universiteit Gent is deze conclusie eenvoudig te verklaren omdat 80 procent van de koeien de Klebsiella bacterie uitscheidt in de mest.

Uierhygiëne

Een ander opvallend punt is de uierhygiëne. Die is volgens de laatste inzichten eveneens minder goed op bedrijven met droge mestfractie als beddingmateriaal, dan op bedrijven waar zaagsel of stro wordt gebruikt. Als kanttekening plaatst men dat ook andere factoren de bepalen, zoals de grootte van de ligbedden, de frequentie van schoonmaken en de lengte van de uier- en staartharen.

Ondanks de verschillen tussen beddingmateriaal, varieert de infectiedruk tussen bedrijven met hetzelfde type boxvulling sterk. Ook bedrijven met gescheiden mest zijn in staat om de infectiedruk onder controle te houden.