‘Veel minder trammelant met korte droogstand’
Marc Havermans heeft een van de bedrijven die werd gevolgd binnen de inmiddels afgeronde WUR-projecten ‘Why Dry’ en ‘Droogstand op Maat’. De eerste twee jaar dat de veehouder zijn droogstandsstrategie aanpaste, zette hij de koeien niet meer droog. „De resultaten waren wisselend. Sommige koeien pakten de productie na afkalven goed op. Bij andere dieren kostte het echter te veel melk. Maar het grootste nadeel is de biestkwaliteit. Die valt vaak tegen.”
Droge koeien tussen de melkkoeien
Havermans zag echter ook de voordelen van het systeem. „Het leverde veel gemak op en de dieren hadden nauwelijks last van de negatieve energiebalans. Het resultaat was veel minder trammelant.” Met deze ervaringen besloot hij vervolgens om over te schakelen naar een systeem van drie weken droogstand. De droge koeien blijven daarbij in de koppel. „Ik melk met melkrobots en dan is het een kwestie van een paar muisklikken en dan wordt de koe niet meer gemolken.”
Koeien passen zich aan
De veehouder werkt nu al acht jaar naar tevredenheid volgens dit systeem. „Koeien die meer dan 20 kilo melk geven bij droogzetten melk ik alsnog door. Die pakken het na afkalven makkelijk weer op.”
De productiedaling is volgens hem heel beperkt. De koeien produceren rond de 8.500 kilo op jaarbasis op een eenvoudig systeem met alleen maar gras en brok. „Ik heb wel boven de 9.000 kilo gemolken. Maar door het voersysteem met alleen gras, is de productie minder stabiel, dan wanneer je maïs bij voert. Dit heeft meer effect op de totale melkproductie dan de kortere droogstand. Als je koeien langer op deze manier droogzet, passen ze zich op het systeem aan. En anders selecteren ze zich wel uit.”
In het nieuwste nummer van vakblad Melkvee, dat vrijdag 25 januari verschijnt, staat een uitgebreid achtergrondartikel over het verkorten of weglaten van de droogstand.
