In 9 weken tijd ruim 1.000 koeien insemineren
Op bijna alle fronten van het boeren hebben we hier in Nieuw Zeeland een erg interessant voorjaar en begin van de zomer.
Laten we beginnen met het weer. Wij boeren praten altijd heel graag over het weer. Het is begin december en we hebben de irrigatie nauwelijks aangehad. Voor de regio waar wij zitten, Canterbury, is dat ongekend. Tijdens de afkalfperiode was het zacht en droog. Vervolgens kregen we meer en meer regen. Elke week hadden we een paar dagen met nat weer, waardoor we niet hoefden te beregenen. Het gras blijft, met gemiddeld 100 kilo drogestof per dag, de grond uit schieten. Zodoende hebben we al voldoende wintervoer geoogst. Ook alle akkerbouwgewassen zoals de mais, kale (bladkool) en voederbieten, maken een super goede start dit jaar. Dit betekent ook dat we volop gras kunnen voeren.
Voor een ‘high input-farm’ als die van ons betekent dat we veel op bijvoeding kunnen besparen en de koeien constant 18 tot 19 kilo drogestof gras kunnen aanbieden. Dit is de maximale hoeveelheid die je hier aan koeien kunt voeren. We voeren nog altijd 3 tot 4 kilo krachtvoer en 1 kilo drogestof voederbieten bij. Zodoende houden we de productie ook op pijl en voeren we voldoende eiwit bij om de vruchtbaarheid te stimuleren.
Elke ochtend tochtige koeien selecteren
We zijn nu 44 dagen aan het insemineren. De eerste 6 weken hebben we elke ochtend tijdens het melken in de melkstal gestaan (van half 4 tot half 9) om de tochtige koeien uit te selecteren. Als hulpmiddelen gebruiken we ‘tail paint’ en scratch sheets van CRV. Dit ging heel goed waarbij de sharemilker en ik om en om 2 dagen op de ‘stand’ stonden om koeien te selecteren. Totdat in week 3 de sharemilker een ongelukje kreeg en binnen een paar dagen in het ziekenhuis belande. Waar hij ook een week mocht verblijven met een ontsteking in één van de gewrichten in zijn hand. Nu bijna 3 weken later kan en mag hij nog absoluut niks doen, mede door een infuus wat nog steeds in zijn lichaam zit en elke dag gebruikt wordt.
Daar wordt het iets drukker van... Het dagelijks reilen en zeilen van het bedrijf runde ik al, dus dat valt wel mee. Elke ochtend om 3 uur op was wel lichtelijk vermoeiend. En plots staat de telefoon roodgloeiend omdat loonwerkers, adviseurs en andere bedrijfsgeïnteresseerden graag antwoord op hun vragen willen hebben. Uiteraard moet het eigen personeel ook nog tevreden gehouden worden. Gelukkig voor mij en het team heb ik dit jaar de beschikking over twee vrienden van mij die beide hier een tijd wilden werken, toevalligerwijs overlapt hun verblijf hier in deze periode. Dat zorgt er voor dat niemand te veel vroege ochtenden hoeft te draaien en niemand echt moe hoeft te worden.
Geen stieren door Mycoplasma bovis
Nu het laatste interessante geval. En dat is dat we dit jaar geen stieren gebruiken. Verreweg de meeste bedrijven in NZ gebruiken stieren voor alle koeien die na 4, 5 of 6 weken niet geinsemineerd zijn of terug komen. De eigenaar van dit bedrijf heeft besloten om alle koeien te insemineren. De voornaamste redenen hiervoor zijn de ziekte Mycoplasma bovis wat makkelijk verspreidbaar is door het binnen halen van vee van andere bedrijven. En stieren zijn simpelweg onvoorspelbaar. En aangezien wij twee teamleden van rond de 60 hebben, die beide niet zo vlot ter been of op de motor zijn, is dit niet een ideale combinatie.
Dit betekent dat we 9 weken op de ‘stand’ moeten staan om de tochtige koeien uit te selecteren. Omdat we geen stieren gebruiken moet dit ook goed gedaan worden en het is lastig om iemand met weinig ervaring de soms subtiele signalen te leren lezen. Daarom doe ik dat gedeelte alleen. Gelukkig zijn we wel overgegaan naar middag-KI, zodat ik ook een beetje slaap kan pakken.
Ik merk door dit alles dat ik ook heel veel, heel snel leer. Je moet altijd even een keer extra nadenken over hoe en wat je zegt tegen personeel. En je beseft dat niets zo snel en efficient gaat zoals je dat graag zou willen en dat je je daar ook echt bij moet neerleggen anders word je zelf knettergek. Het mooiste gevoel is toch dat de koeien het super doen en het personeel tevreden voor je aan het werk is.
Tot de volgende blog!
