Column: Dezelfde aarde, een totaal andere beleving

Als je in het centrum van Utrecht woont en werkt, volstaat het hebben van een goede fiets om je te verplaatsen. Voor het verhuizen is dat des te lastiger. Gelukkig kon ik een ruime auto of een kleine of grote bus meebrengen voor het verhuizen van de spullen. Achteraf was ik blij dat de auto prima bleek, want het risico om iemand met een bakfiets te scheppen, was zo toch wat kleiner.

Nadat alles was ingeladen - steeds sjouwend met de spullen over supersmalle trapjes heen - dronken we nog snel een bakkie. Een huisgenoot van mijn verhuizende vriendin vroeg aan mij, toen het ondertussen 11.30 uur was, of ik vroeg was opgestaan om hier zo vroeg te zijn. „Nou ik ben wel vroeg opgestaan, maar niet om te verhuizen hoor. Ik heb namelijk een boerderij”, antwoordde ik. Ze reageerde vol ongeloof: „Wow, ik ken niemand die boer is. Wat cool!”

Wow, ik ken niemand die boer is. Wat cool!

Toen ze vroeg wat voor type boerderij ik had en ik antwoordde dat we een melkveebedrijf hebben, begon ze direct over de Sloopmelk-reclame van Wakker Dier. „Koeien geven soms wel 9.000 liter per jaar”, zei ze geschokt. Ik lachte en zei dat mijn koeien dat ook kunnen presteren en lichtte toe waarom en hoe dat kan. Ze reageerde opgelucht en zei dat ze met een gerust gevoel een bakje kwark kon pakken.

Tjokvol spullen rijden we naar het nieuwe adres en ik herken de buurt. Hier zit het NAJK-kantoor vlakbij. Nadat we alle spullen het nieuwe huis in hebben gesjouwd, loopt nota bene Peter Meedendorp, de voorzitter van CEJA (de koepelorganisatie van jonge boeren- en tuindersorganisaties in Europa), langs. In een kort praatje vertelt hij hoe het staat met het Strategic Dialogue, de Europese equivalent van het Landbouwakkoord maar nét anders. De andere verhuizers hebben geen benul waar dit over gaat.

Peter vraagt aan de verhuizende vriendin wat voor werk ze doet. Zij antwoordt: „De huur is 1.250 euro per maand. Dat is best flink, maar het lukt wel.” Peter kijkt verbaasd. „Oh je wilde écht weten wat voor werk ik doe? Hier vraagt iedereen naar mijn huur en salaris omdat ze willen weten hoe ik dit kan betalen”, reageert de verhuizende vriendin.

Twee kalfkoeien en melking met MPR later zat ik total loss op de bank

Onderweg naar huis word ik geappt door vriendinnen in glitters en kleurige pakjes op de Canal Parade. ‘Misschien kom ik later nog, moet nog wat dingen op de boerderij doen’, app ik terug. Twee kalfkoeien en melking met MPR later zat ik total loss op de bank. De pride laat ik even aan me voorbijgaan.Tijdens de laatste ronde loop ik nog even langs het strohok om de derde koe te bekijken die ieder moment kan afkalven. Ze ligt harmonieus te herkauwen.

Terugkijkend op de dag vind ik dat het toch bijzonder is hoe mensen een totaal andere beleving hebben, terwijl ze zich op hetzelfde stukje van onze aarde bevinden.